De partij die zich op een rechtsgevolg beroept, moet dit in beginsel aantonen, zo luidt de hoofdregel van het Nederlandse bewijsrecht. Op deze regel bestaan een aantal uitzonderingen. Hieronder ga ik op een van deze uitzonderingen, een akte, in.
Een akte is een ondertekend geschrift dat bestemd is om tot bewijs te dienen. Een goed voorbeeld van een dergelijke akte is een geldleningovereenkomst.
Een akte heeft dwingende bewijskracht tussen de partijen die de akte hebben ondertekend. De rechter moet uitgaan van de juistheid van wat er in de akte staat. Wel is tegenbewijs door de andere partij mogelijk.
In haar uitspraak van het Gerechtshof Den Haag van 21 februari 2017 heeft het Gerechtshof haar vertaling van genoemde regel gegeven, indien het geschrift meerdere pagina’s omvat. In die zaak discussieerden partijen onder andere over de bewijskracht van een uit meerdere pagina’s bestaande overeenkomst, waarbij alleen de laatste pagina van handtekeningen was voorzien. Volgens de wetsgeschiedenis, zo stelt het Gerechtshof vast, is de akte in vorengenoemde zin hetgeen boven de handtekening staat. Niet kan worden gezegd dat de eerste bladzijde, waarop geen enkele handtekening is geplaatst ‘boven’ de handtekeningen op de tweede bladzijde staat, aldus het Gerechtshof. Hierbij is van belang dat het te makkelijk tot misbruik zou kunnen leiden wanneer teksten op bladzijden die door een partij worden gepresenteerd als voorafgaand aan de bladzijde met de handtekening, zouden worden beschouwd als te zijn geplaatst ‘boven die handtekening’.
Het bovenstaande betekende dat slechts de bladzijde waarop de handtekeningen stonden dwingend bewijs vormden. Dit betekende dat de afspraak niet slechts aangetoond kon worden door verwijzing naar de ondertekende overeenkomst.
Uit het bovenstaande kan worden afgeleid de les dat het van belang is om elke pagina van een overeenkomst te laten ondertekenen (of paraferen). Ondertekenen partijen enkel de laatste pagina en wordt de juistheid van iets op een eerdere pagina betwist, dan geldt daarvoor niet de dwingende bewijskracht. Onderteken of parafeer dan ook elke pagina, en zorg ook dat de andere partijen dat doen. Dit voorkomt onnodige discussies in rechte.